BLOG

Een mooie nieuwe dag 30-07-2023

Ik begroet deze dag met een glimlach
In mij is een lichtgevende krachtige energiebron, ik stem me daar op af
Met die energie kan ik scheppen wat ik nodig heb
Ik ben vrolijk, vriendelijk en optimistisch
Als anderen iets zeggen wat ik niet fijn vind, onderzoek ik mezelf
Alle mensen zijn bijzonder van binnen
Ik accepteer wat ik niet kan veranderen
Ik ben dankbaar voor alle verrassingen op mijn pad
Ik dank moeder aarde voor alles wat zij mij biedt om van te leven
Ik geniet van de natuur, ook als het regent of koud is
Dagelijks neem ik tijd om te mediteren, zelfreflectie of bezinning
Bij overprikkeling laad ik me op in de natuur en neem rust
Ik zorg goed voor mijn lichaam met de juiste voeding en beweging
Bruisend van energie ga ik deze dag vorm geven.

De Bril, 15-05-2023

Met zulk zonnig weer draag ik vaak een zonnebril, anderen hebben een brilletje nodig om dit goed te kunnen lezen. Toch stelde ik mezelf laatst de vraag: door welke figuurlijke bril kijk ik eigenlijk meestal? En kan ik deze bril ook af en toe afzetten? Het is een bril boordevol overtuigingen, aannames, vergelijkingen en vooroordelen. Waarom zet ik hem op en wat is het dat ik hem zie als mijn waarheid? Deze bril bepaalt hoe ik naar de wereld kijk. Ik ben de ontwerper, fabrikant en drager van deze bril én heb hem dagelijks (on)bewust opgezet. Máár! Als ik hem zélf heb opgezet, dan kan ik hem ook zélf weer afzetten. Ik ben in charge, ik bepaal. ¨Zet de bril af net zoals hij is opgezet¨.

Hartjes, 01-05-2023

Al een poosje zie ik steeds overal hartjes ontstaan om me heen. Werkelijk óveral, in álles! Het is bijna om gek van te worden. Een blad valt van de boom. Hartje. Een steen, in de vorm van een hart. Ik prik me aan een sleedoorn, een druppeltje bloed in de vorm van een hart. Er valt schaduw van een tak op de grond, een kiemblaadje en ga zo maar door. Het is mijn waarheid blijkbaar, want ik neem het waar. Maar het lijkt alsof het land het toont. Alsof het land de liefde niet langer wilt verstoppen. En waarom zou ze ook. Ze is er reeds aanwezig en ze wil zich openstellen voor de rest. Ze wil het delen met mij, met jullie, met iedereen. Dus ik zou zeggen de lieve liefde, blijf me alsjeblieft ál je vreemde verschijningen zien, zodat het land kan blijven geven aan de plant, aan de zaden, de wortels, de vruchten, de miertjes en de piertjes, en zelfs aan de slakken en konijnen. Toon jezelf, wij zullen verwonderd kijken.

De lente equinox, 20-03-2023

Vandaag, om 22:24, begint ze officieel, de lente. Tijdens de lente equinox staat de zon loodrecht boven de evenaar. De dag en de nacht zijn nu over de hele wereld gelijk. Deze gelijkheid vind ik voelbaar. De balans tussen donker en licht is in evenwicht. De aarde is in perfecte balans. In ultieme harmonie. In de natuur staat het voor een nieuwe geboorte of groei We bewegen ons weer meer naar het licht. We bewegen vanuit de donkere winter naar de lichte lente met al haar nieuwe leven. Met al haar nieuwe ideeën en gedachten. Sommige gedachten horen niet meer bij dit nieuwe seizoen, dus transformeren we deze in positieve en liefdevolle gedachten. Dit gaat vaak vloeiend, als vanzelf. Maar zo verhogen we wel het collectief van de trilling. Zo verlichten we niet alleen onszelf, maar ook het collectief. Ik hoop dat ik ook mee mag doen en ik gun het jullie ook.

Loslaten, 25-02-2023

Vermoeiend, zoals het zoeken naar alles buiten het zelf, is het zoeken naar je echte zelf zeker niet. Het is onuitputtelijk eenvoudig en het geeft een hoeveelheid energie die ik nooit eerder ervaarde. Het is zo simpel omdat het er altijd al is geweest en omdat het er ook altijd gewoon zal zijn. Wát een opluchting en wát een vertrouwen geeft dat!

Daarmee zeg ik niet dat het niet bijzonder confronterend is, als je veel los wilt laten waarmee je je ooit eerder identificeerde. Terug naar de basis, het naakte, het niets. Is er iets spannender en intenser dan dit? Hoe bouw ik een, voor mij, nieuw leven op terwijl anderen mij onveranderd zien. Hoe moet ik in hemelsnaam aan mijn omgeving vertellen dat ik daadwerkelijk op zoek ben naar het Allesomvattende, mijn ware zelf? Hoe laat ik mensen los, waar ik me altijd zo aan vast heb geklampt? En waar trek ik een nieuw blik open? Hoe kan ik hierin niet bang zijn voor eenzaamheid? Hoe moet dat dan, vertrouwen op het verkrijgen van datgene wat je zelf de wereld inbrengt?

Zo veel vragen die er ontstaan, met zo veel prachtige antwoorden. Volgens mij is er maar één simpel antwoord mogelijk op deze vragen: krachtig vertrouwen en daarna loslaten. Easy peasy!

Niets! 17-02-2023

Wat is niets? Niets doen, niets willen, niets plannen, niets verlangen. "In het niets verblijven." Ja, dat lijkt me heerlijk. Even een flinke periode ontstressen, een tijd niet werken, een tijd geen scherm voor ons neus. Dan zouden er momenten  moeten ontstaan van niets. Alleen komt daar vaak niets van terecht. We vullen onze tijd spontaan met allerlei andere zaken om maar niet stil te vallen en stil te worden.

Voor mij was dit tot voor kort ook nog behoorlijk onbekend terrein. Ik wenste een adempauze van een paar maanden. En tadaa en daar is ineens een verplichte rust! Voor zover ik nog niet overtuigd was van de kracht van manifestatie, kon ik er nu niet meer omheen en besloot om me te laten meevoeren met de stroming in plaats van er keihard tegenin te zwemmen. Door dagelijkse meditaties kwam er steeds meer ruimte voor niets, voelde me elke dag meer verbonden en kreeg prachtige lucide dromen. Dit beviel me eigenlijk wel en genoot met volle teugen van de vrijheid. Ik had geen plan voor de volgende dag, geen plan voor de volgende week. Ik liet alles onwetend ontstaan en er gebeurde de mooiste dingen. Alles kwam zowaar naar me toe en hoefde er 'niets' voor te doen!
Tijdens dat niets deed ik altijd wel iets.........maar tegenwoordig kan ik gewoon gaan zitten op een stoel en naar buiten kijken; ik doe niets.